Co sądzicie o filmie "Pragnienie miłości"?
- This topic is empty.
-
Temat
-
Przeglądają 6 odpowiedzi - 1 przez 6 (z 6 w sumie)
-
Odpowiedzi
-
Widziałam film. Odbiór jest rzeczywiście mocny, jednak uważam go za bardzo dobry. Dlaczego ludzie wychodzili w trakcie seansu? Być może dlatego, że pokazał krzywdę dziecka, zaniedbanie rodzica, może nie tyle zaniedbanie, co powierzchowne potraktowanie córki po stracie matki – nie podołali chęci rozpoczęcia nowego życia – życia w nowym środowisku. Brak wystarczającego czasu dla córki (otwarcie restauracji) spowodowała niedobór relacji między rodzicem, a dzieckiem, co w efekcie sprawiło,że relacja z rodzicem zamknęła się na dyplomatycznych wymianach krótkich informacji, stała się 'oficjalna’, płytka. Zmiana ta nie pozwoliła ojcu na pozostanie w szczerej i otwartej relacji z córką. Alejandra unikała ojca, jej zmiana była widoczna. Ojciec słuchał posłusznie tłumaczeń, nie próbując zweryfikować wiarygodność słów nastolatki. Została upokorzona przez rówieśników w sposób, który dla wielu jest tematem nieznanym, tematem tabu. Pozbawiona szacunku, godności młoda dziewczyna. Na ogół ludzie nie mają odwagi zmierzyć się z podobnymi scenami bądź unikają ich. Film warty obejrzenia i chwili refleksji, bo może nie tak dramatyczne – ale odważę się napisać – podobne sceny dzieją się w polskich szkołach.
ja nie mam nerwów do takich filmów mimo, że Rito jestem facetem, też wyszedłem przed końcem, moim zdaniem takie filmy robią, by karmić się złymi emocjami. Nie znaczy, że nie trzeba mówić o tym, ale może w inny sposób nie sądzisz?
Może to nie kwestia nerwów, a ludzkiej wrażliwości? To, że jesteś mężczyzną nie oznacza, że nie masz poczucia empatii, wrażliwości etc., wręcz przeciwnie uważam, że takie reakcje dobrze o Tobie świadczą. Ja co prawda siedziałam do końca będąc ciekawa zakończenia, ale niejednokrotnie zasłaniałam oczy, z trudem śledząc losy Alejandry.
Oczywiście nie odrzucam Twojego poglądu dot. karmienia nas złymi emocjami, ja natomiast poszłam w stronę uświadamiania nas i informowania o zjawiskach, jakie się dzieją, a przed jakimi uciekamy, boimy się zmierzyć, są nam niewygodne. Myślę, że łagodniejszy język, sposób obrazu pewnych trendów nie jest tak uderzający, nie oburza tak i nie zmusza nas do refleksji, że warto coś z tym zrobić, zmienić.
Dla mnie film jest bardzo dobry i pocieszający jest fakt, że ludzie mają w sobie tyle wrażliwości i empatii, że nie mogą uczestniczyć w takiej ludzkiej krzywdzie. To nadzieja dla nas, że może nam się żyć w społeczeństwach lepiej 🙂Rito, może masz rację, ale dla mnie została przekroczona granica perwersyjnego obnażania ludzkich wad. Mimo wszystko zapytam, bo mnie korci, chociaż obiecałem sobie, że nie chcę tego wiedzieć, ale jak skończył się film? Wyszedłem na 30 minut przed końcem. Z góry dziękuje za odpowiedź
Myślimy Michale, że póki film jest pokazywany w kinach, nie wypada publicznie na naszym forum zdradzać zakończenia. Nie wiem jakiego zdania jest Rita, to od niej zależy, czy ci odpowie:) Jest mnóstwo ludzi, którzy chętnie obejrzą film nie znając jego zakończenia.
Co do wypowiedzi Rity, pełna zgoda:) osobiście uważam, że film jest bardzo dobry, i czasem należy coś pokazać w sposób mocny, może nieco przerysowany, by poruszyć serca i obudzić sumienia. I naprawdę Michale, warto było wytrzymać do końca, chociaż ja też nikogo nie osądzam, i rzeczywiście świadczy to dobrze o twojej wrażliwości. Co do samego filmu parę uwag:
1) Nieco naciągana wydaje mi się scena, w której uczniowie obowiązkowo mają udać się na wycieczkę szkolną, po otrzymaniu zgody rodziców. Rozumiem, że czasem celem może być integracja, szkolenie uczniów, lecz wyjazd wygląda na typowo wakacyjny, więc dziwnym wydaje mi się obligowanie uczniów do wspólnego wyjazdu,
2) nieobeznanych z językiem hiszpańskim widzów w błąd może wprowadzić złe tłumaczenie nowego miejsca zamieszkania Oli i jej ojca. Uczniowie pytają się kiedy przyjechali do Meksyku, co sugeruje, że przybyli z zagranicy. A mowa jest przecież o stolicy kraju Ciudad de Mexico, od tej samej nazwie co państwo, ale należało użyć w tłumaczeniu wyrażenia Miasto Meksyk. Niestety błędne tłumaczenie powtarza się w filmie parę razy. A Alejandra przenosi się z ojcem jedynie z jednej prowincji Meksyku do do stolicy
3) Rito, to nie tylko problem ojca, przejętego po stracie żony, i zajętego swoimi sprawami. To też problem szkoły, która poza testami narkotykowymi nie kontroluje tak naprawdę, co się dzieje na jej terenie. To brak odpowiednich relacji uczeń – nauczyciel i poszanowania autorytetów. Z naszej literatury przedwojennej możemy znaleźć opisy, z których wynika, że uczniowie pisali do swoich nauczycieli listy w czasie wakacji, traktując ich jako przewodników duchowych.
4) Brak kontroli jest efektem nowoczesnego, bezstresowego wychowania, promowanego i w Polsce po hasłem „RÓBTA CO CHCETA” . Taka jest na luzie, nauczyciele pewnie też chcą pokazać, że są cool, więc młodzież szaleje. Brak jakichkolwiek zahamowań moralnych przed przypadkowym seksem po pijaku, przecież od tego się wszytko zaczęło. Alejandra jest ofiarą, ale jej rówieśnicy powinni tak odczytać to przesłanie: Dwa razy pomyśl zanim pójdziesz z przypadkową, mało znaną osobą do łóżka, albo najlepiej nie rób tego wcale, bo efekty mogą być tragiczne/
5) brak odpowiednich środków, aby ukarać winnych. Nastoletni przestępcy, którzy dopuścili się wielu karalnych przestępstw między innymi gwałtu, nie mogą być nawet przesłuchani przez policjanta bo są małoletni, ale życie prowadzą jak dorośli (vide: seks i narkotyki), co prowadzi zdesperowanego ojca do okrutnej zemsty. Zło rodzi kolejne zło, ale zło spowodowane też bezsilnością.
To tyle ode mnie. Zachęcam wszystkich do obejrzenia filmu. Naprawdę warto !
Przeglądają 6 odpowiedzi - 1 przez 6 (z 6 w sumie)
- Musisz być zalogowany aby odpowiedzieć na ten temat.